گروه های برنامه ریزی استراتژیک و نیاز به خلق واحدهای همسایگی جدید
کالتورپ، یکی از پیشگامان جنبش شهرسازی جدید(new urbanissm) و....
«هیچ چیزدرطی زمان دوام نمی آورد مگرتغییر»: ارسطو
شکل و هویت کلان شهر ما باید زمینه های تاریخی، محیط زیست منحصربفرد وساختارجامع منطقه ای راترکیب وادغام نماید. کالتورپ، یکی از پیشگامان جنبش شهرسازی جدید(new urbanissm) و دنباله رو ابنزر هاوارد ولوییز مامفورد درطول کارهای برنامه ریزی منطقه ای ومحلی اش به دنبال ایجاد چهره ای جدیداز تعادل میان شهر و روستا بود.
امروزه نیازمندخلق واحدهای همسایگی جدید به جای حومه های شهری ، بخش های شهری به جای پروژه های مجزا ومجتمع های کوچک و متنوع به جای طرح های جامع ومنفک ازیکدیگر وبه طورخلاصه نیازمند شهر به جای پراکندگی هستیم.برنامه ریزی برای ایجاد پیاده راه باعث تبدیل حومه های شهری به شهر، پروژه های مجزا به واحد های همسایگی، شبکه های مجزا به مجتمع های کوچک پیوسته می شوند که دلیل شکست درتوسعه های جدید را عدم توجه و غیبت مسیرهای پیاده دراندیشه وطراحی دانسته اند.
همچنین برنامه ریزی و آیین نامه های منطقه بندی باید به خلق مجتمع های کوچک ونه پراکنش آنها کمک کنند. ضروریات طراحی برای خلق یک کلان شهر جدید ازحومه های شهرقبلی پیچیده تروچالش برانگیزترهستند.آنها خالق نوعی راهبرد رشد منطقه ای هستند که تنوع های اجتماعی،حفاظت زیست محیطی، و حمل و نقل رادرخود ادغام می کنند. درحقیقت فرایند برنامه ریزی را بوجود می آوردکه باعث استقرارمجددمسیرهای پیاده درمجتمع های کوچک قابل زیست و مختلط می شودوباعث تکامل فلسفه طراحی می شود که قادربه انطباق نهادهای مدرن، بدون قربانی کردن مقیاس انسانی و یا مکان های یادمانی است.
درسطح جهانی به طورعمده سه گروه برنامه ئ استراتژیک مطرح شده است:
- رویکرد سیستمی : دراواسط دهه 1960مطرح کرد که شیوه عقلانی Rational بادیدگاهی از بالا به پایین وبه طریق تکنوکراتیک مطرح شده بود.
- به کاربردن مدل برنامه ریزی استراتژیک سازمانی به سازمان های بخش عمومی: دراواسط دهه 1980 مطرح شد که درآن واکنش به پیچیدگی روزافزون مسایل شهری که دورازدسترس راه حل های سلسله مراتبی تصمیم گیری وطرح های جامع قرار می گرفتند،ارایه گردید.رویکردپراگماتیک وگام به گام جهت پاسخگویی به فرسودگی شهری و جلب توسعه های کیفی با اهداف حکومت های محلی(شهرداری ها) به مراتب مناسب تر به نظرمی رسید.
- رویکردهای شبکه ای و آینده نگری: دردهه 1990 ارائه شدکه هدف عمده آن ادغام مشارکت مردمی و ترکیب سیاست های اتخاذ نشده ازپایین به بالا با سیاست های ازبالا به پایین می باشند.
